من
احساس میکنم همش در مقابل اضطراب ها گذشتم
سعی کردم قوی باشم و ادامه بدم و ارو م باشم
هیچ وقت درکش نکردم
ادامه دادم
حشش نکردم
تو بدنم واکنش نشون میداد
دوباره ادامه میدادم
همیشه بیحال و ارو م بودن.اهنگ های ارو م گوش میدادم.به نظر بقیه بی حال ولی خود واقعی ام ارومه.هیچ وقت تن صدام بالا نمی رفت.
درمقابل همه ی سختی ها داد و بیداد ها ارو م بودم و سعی میکردم فقط مشکل رو حل کنم
الان سعی نمیکنم نفس عمیق بکشم و ادامه بدم
همین الان اگر مسخره ام نمیکنی بدنم یه جوریه
درد میکنه
مثل معتادا
نمیدونم باید تحملش کنم یا نفس عمیق بکشم
من میخوام همه چیز درست شه
نه برگرده عقب
عقب خیلی خوب بود
آرامش بود
درگیری نبود
همش لبخند و ارامش بود
دارم به این فکر میکنم بعد از مرگم کسی ایکارو بخونه چه قدر بده
دوست ندارم